آینده روابط ایران و ترکیه و تأثیر آن بر ژئوپلیتیک منطقه ای

همانطور که می دانیم برسی و مطالعه روابط سیاسی کشورها در عرصه بین المللی به ویژه کشورهای همسایه از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. این قبیل مطالعات از منظرهای گوناگونی به جستجو در مسائل مربوط به تعاملات دولت ها با یکدیگر و عوامل تأثیرگذار بر روابط سیاسی میان آنها می پردازد از جمله این مطالعات پژوهش هایی در عرصه ژئوپلیتیکی می باشد که در زمینه شناسایی عوامل و متغیرهای سیاسی و جغرافیایی و دور نمای مسائل سیاسی مطرح در مناطق جغرافیایی و در خصوص روابط دو جانبه بین دولت ها به فعالیت می پردازد. با نگاهی به روابط سیاسی دو کشور مهم و همسایه ایران و ترکیه در منطقه خاورمیانه شاهد نوساناتی بسیار ناشی از تأثیرگذاری عوامل ژئوپلیتیکی – سیاسی و اقتصادی در تعاملات فی ما بین دو کشور هستیم. از آنجا که روابط این دو کشور نقشی اساسی و تعیین کننده در معادلات منطقه ای ایفا می نماید و ژئوپلیتیک منطقه تأثیر بسزایی را از این روابط می پذیرد لذا در این پژوهش سعی داریم با برسی کیفیت چرایی و چگونگی عوامل عمده ژئوپلیتیکی ما بین دو کشور به اثرات و پیامدهای آن در روابط سیاسی فی ما بین ایران و ترکیه و نقش آن در آینده روابط دو کشور در منطقه بپردازیم و از طرفی تأثیر و تأثر این روابط بر ژئوپلیتیک منطقه ای در آینده بر می گردد. در این پژوهش سعی گردیده عوامل ژئوپلیتیکی مهمی همچون اختلافات ایدئولوژیک بین دو کشور – بحران کردستان ترکیه و شمال عراق – الگوی تعامل و همکاری با قدرت های جهانی و غربی، تعاملات و تعارضات منطقه ای و مبحث شیعیان و اقلیت علویان کشور ترکیه و نقش آنها در روابط دو کشور برسی گردد. به طور کلی این پژوهش بر آن بود که آینده روابط ایران و ترکیه را با توجه به نقش آفرینی های آنها در منطقه و تأثیر عوامل اختلاف برانگیز فی ما بین این دو کشور را بر این ارتباط را برسی نماید که در پایان این پژوهش فرضیه های مطرح اثبات و تأثیرپذیری ژئوپلیتیک منطقه از روابط دو کشور تأثید گردید. واژگان کلیدی: ایران، ترکیه، ژئوپلیتیک، روابط سیاسی